لعاب منوپروزا
تعریف لعاب منوپروزا و مواد تشکیلدهنده آن
توضیحات محصول
لعاب منوپروزا چیست؟
لعابی است که برای لعابکاری نوعی کاشی تک پخت با عنوان منوپروزا به کار میرود.
ترکیب مواد سازنده لعاب منوپروزا چگونه است؟
لعاب منوپروزا حاوی فریتهایی است که اکسیدهای کلسیم و روی زیادی دارند که باعث میشود ویژگیهای خاصی داشته باشند. چنین ترکیبی باعث میشود که این لعاب در فرهایی با دمای بالاتری نسبت به فرهای معمولی پخته و ذوب شود. در طی فرآیند پخت لعاب، ممکن است حذف دی اکسید کربن بدنه کاشی مستلزم افزایش درجه حرارت کوره تا 950 درجه سانتیگراد باشد. البته بیشینه دمایی به گرادیان حرارتی و ضخامت بدنه بستگی دارد؛ چرا که برای حذف دی اکسید کربن باید دمای کافی به مرکز بدنه برسد. لعابهای منوپروزای براق باید حتی در دمای بالای 1000 درجه سانتیگراد نیز بسیار متخلخل و نفوذپذیر باقی بمانند تا امکان خروج گاز از بدنه کاشی را فراهم کنند و حباب نیز نسازند. ازآنجاییکه لعابهای مات این ویژگی را دارند، هرگز عیوبی روی سطحشان قابل تشخیص نیستند.
برای لعاب منوپروزای براق، میزان اکسیدهای کلسیم و روی را حدود 10 درصد تنظیم میکنیم. این مواد در حین گرم شدن متبلور میشوند و کریستالهای جدید یعنی ولاستونیت و ویلمیت، لعابها را به حالت جامد نگه میدارند و فرآیند تفجوشی را به تأخیر میاندازند تا گازها بتوانند از آن عبور کنند. چنانچه دما به حد کافی زیاد شود، یعنی تقریباً بالای 1050 درجه سانتیگراد برای لعاب منوپروزای معمولی، میتوانیم تشکیل شدن فاز شیشهای مایع را ببینیم که در ادامه، کریستالها را به محلول تبدیل میکند تا لعاب شیشهای باقوامی ساخته شود. در کورههای غلتکی، گرادیان خنککنندگی بسیار سریع است و کاشیها در عرض چند دقیقه از دمای حدود 1100 درجه سانتیگرادی به دمای حدود 600 درجه سانتیگراد عبور داده میشوند. بنابراین، هیچ تبلور جدیدی از ترکیبات کلسیم و روی نمیتواند ساخته شود تا سطح براق را خراب کند. در نتیجه، فریتهایی ساخته میشوند که در محدوده پخت بدنه کاشی منوپروزا قوام مییابند.